Bir Aşk Masalı...

İmbatlar okşarken yakamozları,
Sen diye kokuyor, tüm yasemenler.
Ve bu kentin, o çılgın akşamları,
Med-cezirdir sensiz. Bitmez geceler…



Bırakıp giderken, böyle çaresiz,
Yitirdim geçmişi, kaldım öncesiz.
Ve her gece dalgın, suskun ve sessiz,
Dinliyor Ada’da, beni sahiller… (*)



Sahiller seni söyler, seni anlatır,
Sularda izin var, sen hatırlatır.
Sana tutkunluğum, yürek kanatır,
Ressamlar ufkuma, seni resmeder…



Yıldızlar yıkıyor siluetini,
Ay, kendine takmış, kirpiklerini.
Güneşe vermezken gülüşlerini,
Öfkeme hedeftir, resmin çizenler…



İzini ararım, gezdiğin yerde,
Oturduğun bank, park ve kafelerde.
Sorgunu yaparken müzikhollerde,
“Elcordobes” çalar, tüm müzisyenler…



Gittin ya bu kentten, iz bırakarak,
Gönlüme dert, öze köz doldurarak.
Beklemek olur mu, hep arayarak?
Boş yere içmezmiş, bade içenler…

Mehmet Cemal SAYDAM

"BİR AŞK MASALI..." başlıklı şiirimi, "Uğur Böceği" ile değerlendiren "Edebiyat Defteri Site Yöneticileri"ne teşekkür eder, çalışmalarında başarılar, dilerim...

__________________________________________________
(*) Buradaki "Ada", "Kuşadası" adı anlamında verilmiştir... Aydın İlimize bağlı olan bu güzel beldemiz, Aydın ve havalisinde, "Kuşadası" değil de, kısaca "Ada" olarak anılmaktadır.

OKUYUCU YORUMLARI