Eyüp

Hiç gitmemiştim, yıllar var Eyüp'e
Dedemin, bilmediğim mezarı Eyüp'tedir
Amcam Eyüp'te oturur
Çocukluğum Eyüp'te geçti benim
Bir "Şeyh Efendi" hatırlarım daima:
İnce ve solgun yüzlü ihtiyar;
İnce, uzun ve beyaz sakallı!

Evde kalmış yaşlı kızlar hatırlarım
Eyüp gelince aklıma
Öyle bir içine çekiliş, bir garip sessizlik!

Sabah erken uykulu gözlerle
Yine o garip sükun ve mütevekkil eda içinde
Fabrika yolunda kadın, erkek, genç, ihtiyar!
- Kimbilir kimdir, ekmeği düşünmüyorum
Diyen bahtiyar? -

Ve akşamüzeri, aynı kalabalık:
Aynı yorgun adımlar, yorgun ve sessiz
Karanlık yollara doğru, karanlık ve dar!

Garip bir korku hissediyorum:
Yollarında Eyüb'ün, evlerinde...
"Allah'a mı yakınlaştım?" diyorum;
Allah'a giden yol Eyüp'ten midir,
Nedir?

Evde kalmış yaşlı kızlar hatırlarım;
Öyle bir içine çekiliş, bir garip sessizlik!
Gün batışının hazin akşamları
Ve güvercinler gelir aklıma: bol ve ehli..
Genç işçi kızlar gelir, gizli aşkları gelir,
Küçük çocuğu evde kalmış genç kadınlar
Ve ömrü boyunca fakir, ömrü boyunca çilekeş
- Ama ne heybetli susup da bakışları vardır -
Erkekler!

Eyüp deyince, Allah gelir, ekmek gelir, ölmek
Gelir aklıma!


M. Sunullah Arısoy

OKUYUCU YORUMLARI

İstanbul ve Eyüp...
Değerli şairin, İstanbul''''u ve çocukluğunun geçtiği EYÜP İlçesi''''ni anmasının ardından doğan bu dizeler, en çok sevilen dizelerinden biridir. Ve her yerde sevilerek, haz duyularak terennüm edilir.
Hele de, finalde kullandığı mısralar, duygulu yüreklere öyküler yazdıracak kadar manidar...